Studia Filologiczne UJK

Streszczenie

Szarada jako wierszowana zagadka oparta na grze słów, w której odgadywana nazwa, wyraz, zdanie podzielone zostały na poszczególne sylaby, by ostatecznie złożyć się znaczeniową jedność, stanowi swoiste dzieło sztuki literackiej, o czym dobitnie świadczą przykłady z języków francuskiego, greckiego, niemieckiego, tak przecież bogatych w wyrazy złożone. Szarada klasyczna, w której końcowe rozwiązanie w postaci wyrazu lub zdania tworzą powtarzające się co najmniej dwa razy sylaby, ponumerowane liczebnikami wplatanymi w wierszowany tekst, znana we wcześniejszych swych formach od prawie pięciu stuleci w europejskim kręgu kulturowym, w Polsce doczekała się licznych wariantów i modyfikacji. Od międzywojnia po lata 70. ubiegłego wieku polscy autorzy szarad stworzyli, bagatela, Autorka prezentowanego artykułu w szczegółowej deskrypcji, opierając się na twórczości polskich autorów, dokonuje charakterystyki najbardziej znaczących przejawów ewolucji strukturalno-semantycznej szarady w ubiegłym stuleciu.