INSTYTUT LITERATUROZNAWSTWA I JĘZYKOZNAWSTWA

Studia Filologiczne UJK

Philological Studies

ISSN 2300-5459 e-ISSN 2450-0380

 

Zaloguj

 

Autor Barski Kamil
Tytuł Kiedy pijacka uczta staje się locus horridus, czyli gnostyczna interpretacja „Trupiej głowy na biesiadzie” Józefa Bogdana Dziekońskiego (z psychoanalizą w tle)
Słowa kluczowe Józef Bogdan Dziekoński, Trupia głowa na biesiadzie, gnoza, psychoanaliza
Strony 55-76
Pełny tekst
Tom 34

Streszczenie

Celem artykułu jest próba wnikliwej interpretacji opowiadania Józefa Bogdana Dziekońskiego pt. Trupia głowa na biesiadzie. Pierwszy wymiar interpretacji ma charakter psychoanalityczny – wydarzenia ujęte zostają jako powrót tego, co zostało stłumione w polu świadomości bohatera. Wykorzystana zostaje perspektywa Freudowskiego Niesamowitego. Drugi wymiar interpretacji nawiązuje do gnozy. Fabuła potraktowana zostaje jako realizacja gnostycznej podróży w celu zdobycia wiedzy (także moralnej), a co za tym idzie – zbawienia. Analiza dowodzi, że być może Dziekoński zetknął się z gnozą wcześniej, niż z reguły przyjmuje się, iż zaczął interesować się wiedzą tajemną.