INSTYTUT LITERATUROZNAWSTWA I JĘZYKOZNAWSTWA

Studia Filologiczne UJK

Philological Studies

ISSN 2300-5459 e-ISSN 2450-0380

 

Zaloguj

 

Autor Monika Gabryś-Sławińska
Tytuł Nałęczowskie locus amoenus w Stefana Żeromskiego „O Adamie Żeromskim wspomnieniu”
Słowa kluczowe Stefan Żeromski, Adam Żeromski, locus amoenus, Nałęczów, O Adamie Żeromski wspomnienie, wyobrażenie, literatura funeralna
Strony 97-114
Pełny tekst
Tom 34

Streszczenie

Artykuł dotyczy wpisującego się w tradycję literatury funeralnej spisanego w roku 1919 O Adamie Żeromskim wspomnienia. Tekst funkcjonujący na pograniczu beletrystyki i dokumentu osobistego został poddany analizie z uwzględnieniem diarystyki Stefana Żeromskiego, jego korespondencji, bochotnicko-nałęczowskich realiów topograficznych oraz kontekstów biografii Stefana i Adama Żeromskich. Przedmiotem zainteresowania był sposób przedstawienia nałęczowskiej Popiołówki jako locus ameonu wspólnego dla ojca i syna. Wykazano, że wyobrażenie związane z wczesnymi doświadczeniami pisarza, na tyle zakorzeniło się w wyobraźni Żeromskiego, iż okazało się wizją trwałą, determinującą sposób postrzegania i opisu nałęczowskiego świata, która w opowieści o Złotym Skaucie zawężona została do otaczającego letnią pracownię pisarza ogrodu oraz harmonijnie z nim połączonego krajobrazu nałęczowsko-bochotnickiego.