| Autor | Ewa Górecka |
|---|---|
| Tytuł | Wałbrzyski dom jako locus amoenus i locus horridus w „Gorzko, gorzko” Joanny Bator |
| Słowa kluczowe | Joanna Bator, powieść współczesna, geopoetyka, poetyka przestrzeni, locus amoenus, locus horridus |
| Strony | 263-277 |
| Pełny tekst | |
| Tom | 34 |
W Gorzko, gorzko ważną rolę odgrywa dom bohaterek – miejsce szczęśliwe i straszne. Wyobrażenia loci amoeni oraz loci horridi współwystępują tu, ulegając kontaminacji, ale ujawniają stare zasady organizacji deskrypcji (Gally): balansowanie pomiędzy zmysłowym a intelektualnym, prezentację od mnogiego do pojedynczego, wykorzystywanie opozycji przyjemność/niezadowolenie. Obraz domu koresponduje z konstrukcją psychiczną bohaterek, sygnalizuje ich wewnętrzne przemiany i redefinicje tożsamości, a gnijąca kamienica stanowi metaforę świata. Locus amoenus i locus horridus jako obszary kształtowania „przyjemności tekstu” (Barthes) i dialogu z odbiorcą ewokują odczuwanie sprzeczności oraz balansowanie pomiędzy harmonią a chaosem.