| Autor | Angelina Żyśko • Marietta Izdebska |
|---|---|
| Tytuł | Niebo jako locus amoenus – analiza metafory SZCZĘŚCIE TO NIEBO w historycznych znaczeniach angielskich terminów oznaczających ‘radość’ |
| Słowa kluczowe | niebo, locus amoenus, metafora, panchronia, językowy obraz świata, językoznawstwo historyczne |
| Strony | 421-435 |
| Pełny tekst | |
| Tom | 34 |
Celem artykułu jest przedstawienie metafory konceptualnej SZCZĘŚĆIE TO NIEBO obecnej w historycznych znaczeniach angielskich terminów oznaczających ‘radość’, takich jak bliss, cheer, dream, game i joy w świetle Teorii Metafory Pojęciowej Lakoffa i Johnsona (1980,2003), rozwiniętej później przez Kövecsesa (2010). Analiza wskazuje, że w związku z religijnymi znaczeniami wyżej wymienionych słów, zwłaszcza w kulturze chrześcijańskiej, niebo miało skojarzenia ze szczęściem i było postrzegane jako locus amoenus, motywację czego można upatrywać w metaforze konceptualnej SZCZĘĆIE TO NIEBO. Studium prowadzone jest w duchu panchronicznego modelu języka, twierdzącego, że język jest symbolem ludzkiego doświadczenia, oraz teorii językowego obrazu świata, podkreślającej wpływ kultury na rozwój języka.