Studia Filologiczne UJK

Streszczenie

Forma tekstu literackiego Aleksandra Fredry pt. Trzy po trzy, ujmowana przez fredrologów, wskazuje na różne inspiracje literackie, które łączy romantyczny amorfizm. Struktura romantycznej gawędy szlacheckiej (w jej odmianie żołnierskiej) poddana jest w artykule analizie jako ta dominująca i zarazem jako kompatybilna z przesłaniem afirmacji istnienia, płynącym z pamiętnika. Dzieło Fredry interpretowane jest w kontekście postawy afirmacji w literaturze, psychologii i filozofii. W konkluzji gawęda i jej afirmujący przeszłość charakter zostaje przypisana założeniowi twórczemu komediopisarza, pozostawiającego przyszłym pokoleniom utwór literacki, mający (jak wszystkie gawędy) jeden cel ‒ pamięć o czasach minionych, o tradycjach i obyczajach, i wreszcie ‒ o polskości utraconej na drodze zaborów, chronionej przed zniszczeniem i zapomnieniem przez generacje nieznające w tamtych czasach wolnej Rzeczpospolitej.