Studia Filologiczne UJK

Streszczenie

Współcześnie obserwujemy wyczerpanie większości kierunków interpretacyjnych, zarysowanych wokół odczytań poezji religijnej Mikołaja Sępa Szarzyńskiego, jednego z najważniejszych twórców polskiej literatury. Owa sytuacja implikuje konieczność stawiania jej nowych pytań, podejmowania prób sytuowania jej w nieoswojonych dotąd kontekstach. Wydaje się, że interesujący punkt odniesienia stanowi tutaj współczesna filozofia. Na podobieństwo rozterek „ja” lirycznego Sępa wobec dylematów przeżywanych przez człowieka żyjącego w dzisiejszych czasach uwagę zwracają Janusz Stanisław Gruchała i Janusz Stanisław Pasierb. Artykuł wykorzystuje zasygnalizowany przez nich kierunek dociekań, czyniąc kluczem do odczytania poezji Szarzyńskiego wątki dwudziestowiecznego egzystencjalizmu.