| Autor | Paulina Drozdowska |
|---|---|
| Tytuł | W stronę performansu – inscenizacja „Samotności pól bawełnianych” Bernarda-Marie Koltèsa według Radosława Rychcika |
| Słowa kluczowe | Radosław Rychcik, Bernrad-Marie Koltès, performans, adaptacja, Samotność pól bawełnianych, dramat, kulturoznawstwo, teatr, antropologia |
| Strony | 231-250 |
| Pełny tekst | |
| Tom | 30 |
Celem artykułu uczyniono rozpoznanie strategii adaptacyjnych, jakimi posłużył się Radosław Rychcik przygotowując w Teatrze im. Stefana Żeromskiego w Kielcach spektakl pt. „Samotność pól bawełnianych” na podstawie dramatu, o tym samym tytule, autorstwa Bernarda-Marie Koltèsa. Reżyser przeniósł na deski sceniczne tekst złożony – niemal w całości – z monologów dwóch postaci; ubierając go w formę koncertu muzycznego, by nadać mu w ten sposób: dynamikę, moc i rytm. Niezawodni okazali się aktorzy wykorzystujący szeroki wachlarz środków artystycznego wyrazu. Trzecim „aktorem” przedstawienia stała się wykonywana na żywo muzyka. Artykuł wzbogacono o perspektywę kulturoznawczą, autorka sięgnęła po wybraną teorię antropologiczną – koncepcję nie-miejsc Marca Augé, jako sposób na uobecnienie wyobrażonej niejako, nieistniejącej scenografii.