INSTYTUT LITERATUROZNAWSTWA I JĘZYKOZNAWSTWA

Studia Filologiczne UJK

Philological Studies

ISSN 2300-5459 e-ISSN 2450-0380

 

Zaloguj

 

Autor Anna Wzorek
Tytuł Kobieta i starość (na podstawie „Listów do Jerzego” Marii Kuncewiczowej)
Słowa kluczowe Maria Kuncewiczowa, Jerzy Kuncewicz, Listy do Jerzego, starość w literaturze współczesnej, proza wspomnieniowa
Strony 225-239
Pełny tekst
Tom 29

Streszczenie

Artykuł traktuje o Listach do Jerzego – ostatniej książce Marii Kuncewiczowej, pisanej w celu upamiętnienia zmarłego męża. Utwór ten jest doskonałym studium starości. Na kartach Listów zjawia się posunięta w latach Maria Kuncewiczowa, osamotniona z powodu śmierci męża, na dodatek zmagająca się z problemami wieku starczego. Kreśląc obraz starości, pisarka zdaje się mówić, iż najtrudniejszym doświadczeniem w jesieni życia jest odejście najbliższej osoby. Starość – czego dowodzą Listy do Jerzego – to czas podsumowań, refleksji nad życiem, to czas rozmyślania o wieczności, wreszcie czas dorastania do wiary, odkrywania Boga. Starość naznaczona jest chorobami, ale obraz schyłku życia stworzony przez Kuncewiczową, mimo wielu ograniczeń, napawa optymizmem.