INSTYTUT LITERATUROZNAWSTWA I JĘZYKOZNAWSTWA

Studia Filologiczne UJK

Philological Studies

ISSN 2300-5459 e-ISSN 2450-0380

 

Zaloguj

 

Autor Güliz Akçasoy Bircan, Müge Işıklar Koçak
Tytuł Tłumaczenie kobiecej seksualności jako wyraz oporu
Słowa kluczowe tłumaczenie dramatu, seksualność kobiet, écrite féminine, repertuar kulturowy, pośrednictwo
Strony 19-31
Pełny tekst
Tom 29

Streszczenie

Chociaż w Turcji przeprowadzono wiele badań nad literaturą feministycznej oraz społeczno-kulturową tożsamością, zwłaszcza w obrębie takich dyscyplin jak językoznawstwo, literaturoznawstwo czy przekładoznawstwo, to jednak seksualność kobiet jest tematem dopiero odkrywanym przez badaczy.
Co ciekawe, wiele powieści, opowiadań, tekstów dramatycznych oraz tekstów nie literackie o seksualności zostały napisane, przetłumaczone i przedstawione jako „opcjonalne” w tureckim „repertuarze kulturowym” (Even-Zohar 2002, 2010). Niektóre z nich były mocno piętnowane a w końcu zakazane i wycofane z obiegu wydawniczego. Bardzo ostre reakcje na rodzime teksty feministyczne, sprawiły, iż naukowcy zwrócili uwagę na fakt, że to tłumaczenia były głównym medium rozpowszechniania literatury feministycznej, a co za tym idzie również kwestii seksualności kobiet (Işıklar-Koçak 2007, Bozkurt 2014; Ergün 2013, 2015). Niniejsza praca, podobnie, stawia sobie za cel przeprowadzenie analizy porównawczej tekstu feministycznego The Vagina Monologues oraz jego tureckiego tłumaczenia. The Vagina Monologues zostały po raz pierwszy wystawione w 1996 roku a opublikowane w Stanach Zjednoczonych w 1998 roku. W Turcji, sztuka ta została wyreżyserowana przez
Almę Merter w 2003 roku pod tytułem Vajina Monologları. Oryginalna sztuka, ze względu na swój mocny ecrite feminine rys, wywołała wiele kontrowersji pośród krytyków a także środowisk naukowych i feministucznych co miało swoje odzwierciedlenie w amerykańskich mediach. Również tureckie tłumaczenie tego tekstu zostało mocno skrytykowane w lokalnych mediach. Niniejszy artykuł, udowadnia, że autorka tureckiego tłumaczenia a równocześnie reżyserka sztuki The Vagina Monologues stała się na swój sposób nośnikiem oporu wobec poetyki dominującej w tureckim repertuarze kulturowym.