Studia Filologiczne UJK

Streszczenie

Ben Jonson (1573‒1637), w swoim poemacie opublikowanym w Pierwszym Folio w 1623 i zatytułowanym „Ku pamięci mojego ukochanego, AUTORA Mistrza Williama Szekspira”, stworzył proroczy wizerunek Szekspira jako wszechobecnego wpływu „któremu wszystkie sceny Europy hołd są winne”. W XVII wieku, dzięki przedsiębiorczości angielskich komediantów, twórczość Barda trafiła na tereny Europy Północnej i Wschodniej. Jednakże to w wiek XVIII, w którym po obu stronach Kanału La Manche rozgorzała debata na temat ‘zalet’ i ‘wad’ twórczości Szekspira, wykreował niebywałe wręcz zainteresowanie tym autorem. To z kolei stworzyło ogromne zapotrzebowanie na tłumaczenia jego sztuk, które powoli zaczęły się pojawiać w języku francuskim, niemieckim, polskim czy rosyjskim. Szekspir znalazł tłumaczy wśród francuskiej oświeconej elity, niemieckich romantyków, polskiej arystokracji czy rosyjskiego rodu królewskiego. Celem niniejszego artykułu jest podkreślenie istotnego wkładu kobiet w rozwój krytyki Szekspirowskiej oraz tłumaczenie jego twórczości. Artykuł odwołuje się do ważnej roli jaką odegrały członkinie Shakespeare Ladies Club w propagowaniu repertuaru Szekspirowskiego w londyńskich teatrach, analizuje eseje krytyczne autorstwa znanych reprezentantek stowarzyszenia Bluestocking a w końcu omawia twórczość i działalność tych kobiet, które albo aktywnie wspierały projekty tłumaczeń twórczości Szekspira albo same się tym parały.