Studia Filologiczne UJK

Streszczenie

Twórczość Marii Sadowskiej znacząco wyróżnia się na tle polskiej literatury XIX wieku – zarówno pod względem gatunkowym i tematycznym, jak i z perspektywy obrazowania literackiego. Pisarka – zawieszona pomiędzy ideami romantycznymi i pozytywistycznymi – stworzyła osobliwą w polskiej literaturze wizję rzeczywistości. Zdecydowanie zasługuje ona na nowe odczytanie z perspektywy bioetyki, ekofilozofii oraz studiów nad zwierzętami. W niniejszym artykule, odwołując się do rozstrzygnięć XIX-wiecznych i współczesnych na gruncie filozoficznym, prezentuję stosunek Sadowskiej do ciał zwierząt, który wpisuje się zarówno w romantyczną wizję biologicznej jedności świata i teorię metempsychozy, jak i powstającą pod koniec XX wieku teologię zwierząt.